niedziela, 5 grudnia 2010

O tunelach

Zapewne nie uważacie tuneli za temat fascynujący. Mnie jednak fascynuje. Zwłaszcza odkąd kodeks drogowy odpowiedział mi na filozoficzne pytanie, które brzmi: co to właściwie jest tunel? Tunel jest to - odpowiada kodeks - budowla na drodze, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi. Nie jest jednak celem tego tekstu, nabijanie się z naszych wspaniałych prawodawców. Ale o tunelach napiszę - owszem.

Wczoraj mój wykładowca z kursu na prawo jazdy powiedział, że Polska jest jedynym w Europie krajem, w którym buduje się tunele wzdłuż rzek, zamiast pod nimi. Stwierdzenie to oczywiście ociekało hektolitrami sarkazmu. Chodziło mu naturalnie o tunel w ciągu Wisłostrady w Warszawie. Twierdzenie, że taki absurd możliwy jest tylko w Polsce, nie dość, że jest bezmyślnie i mechanicznie powtarzaną kliszą, niczym (modne ostatnio) zima zaskoczyła drogowców, to jeszcze jest nieprawdziwe, krzywdzące i szkodliwe.

Bo tunele wzdłuż rzek buduje się w miastach całego zachodniego świata. Ich zadaniem jest schowanie ruchliwych dróg pod powierzchnie ziemi i uwolnienie od samochodów terenów o bezcennych walorach - terenów nad brzegiem rzeki. Oto przykłady (wszystkie fotografie można powiększyć klikając w nie):

Düsseldorf, Niemcy
Początek tunelu o długości dwóch kilometrów...

 ...i jego koniec:


Schowanie sześciopasmowej przelotowej drogi pod ziemię, pozwoliło stworzyć prawdziwie miejski bulwar z ogródkami kawowymi i (w końcu jesteśmy w Niemczech) piwnymi...
 ...oraz deptak:
Wiedeń, Austria
Wzdłuż pięknego, modrego Dunaju również zbudowano tunel.
Tak z lotu ptaka wygląda jego... wlot:
 I, po dwóch kilometrach, wylot:
Na ogromnych terenach zielonych na powierzchni powstał między innymi skate park:
 
Oraz apartamentowce:
Kolonia, Niemcy
Powracamy nad dolny Ren, by podziwiać, co umożliwiła budowa Rheinufertunnel (około 600 metrów długości) w Kolonii:
 Gdzieś tu powinna być ośmiopasmowa autostrada...

Należy dodać, że także w Paryżu istnieje tunel wzdłuż rzeki, a nie ograniczając się tylko do Europy, możemy przywołać chociażby przykład nowojorskiego Carl Schultz Park powstałego bezpośrednio nad Franklin D. Roosvelt Drive na brzegu East River. Jednak największy i najbardziej imponujący projekt tego typu pochodzi z Hiszpanii.

Madryt, Hiszpania
Realizację pomysłu schowania pod ziemię ośmiopasmowej autostrady Calle 30 rozpruwającej serce stolicy Hiszpanii na pół rozpoczęto w 2004 roku. Calle 30 biegła po obu stronach rzeki  Manzanares, zajmując w sumie hektary powierzchni, degradując przestrzeń wokół (między innymi ze względu na hałas i spaliny). Jak dotąd, w wyniku bardzo skomplikowanych i kosztownych prac inżynieryjnych pod ziemią schowano niemal pięć kilometrów tej trasy (razem z rozjazdami i węzłami drogowymi).

Tak wyglądało to przedtem:
 Tak wygląda to obecnie:

Oczywiście popielata pustynia widoczna na ostatnim zdjęciu nie robi zbyt dobrego wrażenia w porównaniu ze stanem sprzed przebudowy, kiedy to między pasami autostrady istniała jednak jakaś zieleń. Jednak jeśli się przyjrzycie, to zdjęcie pokazuje ile powierzchni (a fotografia pokazuje jedynie fragment całego założenia), uzyskuje się pod nowe parki, deptaki, ścieżki rowerowe i budynki. W długim trwaniu okaże się, że przestrzeń będąca wcześniej asfaltowym potokiem, przemieni się w miejsce przyjazne mieszkańcom miasta.

Dlatego właśnie uważam, że powtarzanie utartych powiedzonek o "tunelu wzdłuż rzeki" jest szkodliwe i krzywdzące. Zaczęli pewnie przeciwnicy polityczni, którzy korzystając z tego, że społeczeństwo jest źle poinformowane, buduje sobie poparcie na krytyce takiego pomysłu. Tymczasem odzyskiwanie położonych nad rzeką przestrzeni jest ważnym zadaniem miast. Zwłaszcza Warszawy. Projekt, który był pierwszym prawdziwym, a nie pozorowanym krokiem ku spełnieniu marzenia datującego się od czasów, gdy Stanisław Wokulski przechadzał się po Powiślu - marzenia o zbliżeniu Warszawy do Wisły - stał się obiektem kpin. Niesłusznie. Myślę jednak, że coraz więcej ludzi rozumie sens istnienia tego tunelu i co ważniejsze, korzystają z tego dobrodziejstwa. Nad warszawskim tunelem powstało bowiem Centrum Nauki Kopernik. Może stanie się zalążkiem nowego warszawskiego waterfrontu. Waterfrontu na miarę Budapesztu czy Paryża. Waterfrontu w twórczy sposób uzupełniającego piękną panoramę Warszawy.

Jak na razie jednak złośliwe klisze są powielane i ten stan trochę się jeszcze utrzyma.

2 komentarze:

  1. haha to się Emilu wysiliłeś :P

    bardzo jestem ciekawa co powstanie na tej połaci betonu w Madrycie :D

    OdpowiedzUsuń